Mijn tweede stop was in Zaventem. De tocht ging via Elewijt en Perk. In Perk heb ik halt gehouden in een cafeetje ('t Pleintje). Na de bokes en een babbel met de patron ben ik verder getrokken. Het zonnetje scheen. 's Avonds was dat duidelijk merkbaar. Met zo'n teer huidje als dat van mij!
Net voor de luchthaven kwam ik een mooi kerkje tegen. Plots hoorde ik de klokken luiden. Ze speelden het liedje: "Broeder Jakob". Het klonk als muziek in de oren. Het was zo speels, zo vrolijk. Ik heb het nadien enkele keren in het Nederlands en in het Frans gezongen. Het deed me denken aan die vele wandelingen in de Ardennen. Wat hebben we toen veel afgestapt met mijn broers, zus, met ma en pa. Hoe vaak hebben we niet liedjes gezongen onder het marcheren. Zo had Pasen toch nog een feestelijk tintje.
Ook Goedele had aan Pasen gedacht. Bij het uitwuiven stak ze me een kleinigheidje toe. Het bleek een kartonnen paasei te zijn met daarin lekkere chocoladeeitjes.
Rond 15u45 ben ik bij Felicia toegekomen. De tocht was vrij goed verlopen. Alleen voelde ik mijn linkerAchilles. Die hebben we dan in de watten gelegd door middel van een warm voetbadje.
Felicia heb ik leren kennen in 1992 in Den Eyck, een taverne in Lint. Ik werkte er als kelner en zij kwam er elke zondagmiddag eten samen met haar echtgenoot. Familie van haar woont in Lint. Via hen ben ik aan haar telefoonnummer geraakt. Zodoende ...
Ze heeft me echt wel verwend. Ze heeft me getrakteerd voor mijn Pasen. We zijn in een Joegoslavisch restaurant gaan eten niet ver van haar huis. Uit onze babbels heb ik één wijsheid onthouden: "Je moet je omringen met dingen (foto, beeldje, ...) waaraan goede herinneringen vasthangen." Wanneer je bijvoorbeeld een dipje hebt, dan zijn het juist die dingen die je uit die negatieve gedachten zullen halen. Ik heb het opgeschreven in mijn dagboek. Het is iets wat mij zeker kan helpen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten