Ik was van plan om drie nachten te blijven. Vrijdag namiddag heb ik al even de stad verkend. Zaterdag heb ik meer tijd besteed. Bij het standbeeld op x meter hoogte van waarop je een prachtig zicht heb over de stad, dacht ik op ene bepaald moment dat ik aan iemand moest vragen om een foto van mij te nemen. Ik had het nog maar pas in gedachten gezegd of een jonge Duitser, René, sprak me aan en vroeg of ik een foto wilde nemen van hem. Ik zei dat het oké was en vroeg hem hetzelfde te doen. Nadien nog een leuke babbel. Hij vertrok diezlefde dag al verder. Hij heeft vier, vijf weken de tijd en hoopt in St Jean Pied de Port te geraken.
Zaterdagavond voelde ik dat ik niet kon blijven. De ene reden is dat je al heel wat hebt gestapt en dat het een soort van verslaving is geworden. Bovendien zouden zondag alle winkels gesloten zijn. De andere reden is de ware pelgrimstocht. Wandelen helpt me dingen te verwerken, helpt me nadenken en helpt me soms om tot mooie dingen te komen. Ik ben de weg opgegaan. Ik ga de weg verder op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten