Achttien kilometer vooraleer een nieuwe bevoorrading mogelijk zou zijn, dat was de uitdaging van vandaag. De meeste pelgrims vertrokken heel vroeg om de grote hitte te vermijden. Maar ik nam de tijd. Martha nam vandaag de bus. Michel, met wie ze ondertussen bevriend is, zou haar vergezellen en nadien de draad, de weg weer oppikken. Allicht zien we elkaar weer. We zouden samen ontbijten. Voor we de refugio verlieten, is Martha even heel sterk professioneel geweest. We waren in een heel ontspannen, goede stemming. Ik zei iets, weet niet meer wat. Het was allicht grappig bedoeld, maar het was niet zo overgekomen. Ze stelde me vrij streng een vraag waarop ik direct diende te antwoorden. Ik was even in paniek want ik had helemaal niet de bedoeling om dit moment te verbrodden. Ze heeft me op een beroepsmatige manier aangepakt en ... op die manier heb ik een stukje van mezelf beter begrepen. Non, le hasard n'existe pas!
Iets later verlieten we de refugio en hebben we op een terras ontbeten. Rond half negen heb ik afscheid genomen. Vermoedelijk zoeken we haar op deze vakantie.
Ondertussen zit ik in de refugio 'Los Templarios' in Terradillos. Christiane, Catherine en Marie-Jose waren er al en ze hebben een bedje voor mij gereserveerd. Het is een nette refugio. Straks het dorpje bezoeken. De derde zomerdag. Op dat vlak zijn we zeker niet verwend geweest!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten