El Acebo, een pracht van een dorpje met die typische balkonnetjes. Toen ik wat later Riego de Ambros bereikte, kreeg ik een sms van Jaime. Ik moest in Molinaseca bij de brug naar links kijken. Toen kreeg ik VLEUGELTJES! Hij was er. Geweldig! Ja, ik had in Astorga een berichtje gestuurd om hem te zeggen dat Catherine vandaag 40 jaar werd. Onderweg hadden Doris en ik met stenen: "40 Catherine" op het wandelpad gelegd. later, toen ik Catherine weerzag en dat vertelde, bleek dat ze voor ons was vertrokken. Gelukkig had ik enkele foto's gemaakt.
Ik wist niet dat ik kon vliegen. Eigenlijk stapte ik veel te snel. Met dat gewicht op je rug moet je toch opletten. Eindelijk kwam ik in Molinaseca. Ik snelde naar de brug, begon ze over te steken en zag hem zitten op een terrasje. Tranen rolden over mijn wangen. Ik snelde naar hem toe en kuste hem. Het werd een mooie namiddag. 's Avonds vierden we op een eenvoudige wijze Catherine haar verjaardag met tapas en wijn. Zij trakteerde. Ook Barbara en Robyn uit Washington kwamen erbij zitten. Rond negen uur trokken we naar onze refugio want morgen was het weer vroeg op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten