Vrij mooie wandeling en bewolkt - zon. Geregeld liep ik tussen de koeien. In Santa Marina kwam ik rond 11 u toe. Na het 'middagpintje' trok ik weer verder. En ... weer de rechterknie, weer bijna geen kracht meer en een vreemd stapgevoel. Het duurde gelukkig maar een tweetal uur.
Verder was het een rustige wandeling zonder echte contacten. Veel refugio's vind je niet op deze route naar Finisterre. Ze zijn dan ook snel volzet. Veel pelgrims maken deze trip per bus. Ze vertrekken 's morgens en keren 's avonds terug. Zo missen ze de zonsondergang en die wil ik voor geen geld missen. Uiteraard hangt alles af van de weergoden.
Op een bepaald moment kreeg ik een sms van Jaime. Hij was in Santiago aangekomen. Jaime, mijn beste vriend. Ik hou er een mooie herinnering aan over en zijn gezicht, dat mooie ronde gezicht met die hartverwarmende glimlach, zal ik nooit vergeten.
Het Italiaans gezinnetje (Paulo met zijn vrouw en één van de zonen) weergezien in de refugio. Ze wonen in de buurt van het Gardameer. En ook hier doen we weer ons best om elkaar te verstaan.
Olveiroa is een klein dorpje. Het is best gezellig en je vindt er veel 'drooghuisjes'. De refugio is gerenoveerd en oogt mooi
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten