Jaime + Peter en de camino aragonés

De sfeer geproefd. Jaime was de 'oude', maar de weg, de camino was anders. Wanneer je Santiago de Compostella niet als doel hebt dan is de beleving toch wel anders. Af en toe kon ik de sfeer van de camino even proeven. Vooral de twee babbals met Nacho, een Spanjaard van ongeveer 37 jaar en de afscheidsknuffel in Puente la Reina brachten het camino-gevoel even naar boven. Voor de rest leek het meer op een trektocht. Op dit traject waren ondanks de maand juli weinig pelgrims. De tocht was soms zwaar omwille van de hitte en veel schaduw was er niet te vinden. Het was even uitkijken naar het punt waar camino francès en aragonés samenkomen, maar het bleef vrij rustig vanbinnen. De samenvloeing bevindt zich kort voor Obanos, maar aangezien ik vorig jaar een ommetje had gemaakt, was dat punt Eunate. Nadien overnachten in Puente la Reina en de bus naar Logrono om van daaruit de bus te nemen naar Barcelona, de thuishaven van Jaime. In ieder geval was het bijzonder fijn dat we weer even samen op weg waren. Iets meer dan 170 km hebben we afgelegd in een mooi landschap.

Ik zocht niets ... De camino gaat verder (2)

"Ik zocht niets en in het niet zoeken heb ik een 'schat' gevonden". Mooier kan ik het niet verwoorden.
De camino gaat inderdaad verder en is alom aanwezig. De camino reikt je heel wat aan, aan schatten. Schatten die op dat moment soms geen betekenis hebben. Je stopt ze in je rugzakje, je stopt ze in je hart en wanneer de tijd rijp is, ontdek je de betekenis ervan. Op één van mijn foto's schreef ik: "El camino es el camino de tu corazón". Niets is minder waar. Zo zijn er nog dingen die ik toen gedacht heb zoals 'het staat in de sterren geschreven' of 'il faut avoir confiance'. Het maakt allemaal deel uit van mijn weg, mijn camino. Het zal deel uitmaken van jullie camino wanneer jullie die stap zetten.
"Ik zocht niets en in het niet zoeken heb ik een schat gevonden". Het doet me ook denken aan 'De Alchemist' van Paulo Coelho (vandaag is dat in me opgekomen). Ik heb het boek een hele tijd voor de camino gelezen. Vreemd genoeg is er een link tussen het boek en tussen wat er zich aandient op mijn levensweg. Paulo Coelho maakt nog op een andere manier deel uit van mijn camino. Op de weg heb ik wel eens een oefening uit zijn boek over zijn camino gedaan. En de dag dat ik in Santiago ging toekomen, zag ik in een bar een affiche hangen over deze Braziliaanse schrijver en hetg deed me veel plezier. 'De Alchemist' gaat over Santiago, een herdersjongen, die op zoek gaat naar een schat en na een lange reis zal hij de schat vinden daar waar hij vertrokken is. Ook hier gaat het eigenlijk over de weg naar het hart.
ONT-MOETEN, daar ligt de essentie!

De camino gaat verder. (1)

Binnenkort reis ik af naar Barcelona. Jaime, met wie ik uiteindelijk meer dan drie weken heb gestapt en met wie ik veel gedeeld en beleefd heb, heeft me uitgenodigd. Het deed me ontzettend veel plezier. Hij is ondertussen 75 geworden en heeft de camino voor de negende keer gevolgd. Samen kijken we echt uit naar onze ontmoeting. De eerste week gaan we de camino Aragonés volgen. Dat is een camino die vertrekt in de Pyreneeën en het eindpunt is Puente la Reina, een plaats waar ik mooie herinneringen aan heb. De ontmoeting daar met Marta uit Italië duurde slechts vijf minuten. Het zal voldoende zijn om een heel eind verderop elkaar opnieuw te ont-moeten. Het zal één van de mooie en waardevolle momenten op mijn camino worden.

Nadien zal ik met Jaime een weekje doorbrengen in zijn buitenverblijf in Val d'Aran om de dag voor het vertrek José en Inès te ontmoeten. Twee vrienden van die samen met ons de Pyreneeën zijn overgestoken (St Jean Pied de Port - Roncesvalles).