Do. Aubrac - Saint-Côme d'Olt
Vr. St- Côme d'Olt - Estaing
Za. Estaing - Espeyrac
Zo. Espeyrac - Conques
Een geweldige omgeving, prachtige landschappen en vergezichten, zo verschillend, en prachtige dorpen. Warm onthaal in de verschillende gîtes, vaak onthaald door vrijwilligers (ex-pelgrims). Gewoon super.
Het landschap is na l'Aubrac opnieuw mooi groen (l'Aveyron). Gergeld ontmoet ik nu dezelfde mensen. Het gevoel dat ik had bij de eerste pelgrims (zie Chablis) is verdwenen. Er is een geweldige verbondenheid met sommigen.
Het kan zijn dat je met iemand even samen wandelt en je een babbel slaat (kort/lang). Het kan ook zijn dat de aanwezigheid gewoon goed aanvoelt zonder dat er echt contact is. Er groeit een band met die mensen. Het is bijzonder fijn. En ieder volgt ondertussen zijn eigen weg en we respecteren dat ook onderling.
Van Peter, de Oostenrijker heb ik ondertussen afscheid genomen. We hebben veel aan elkaar gehad. Ik had zelfs het gevoel dat we elkaar even moesten ontmoeten. Dat gebeurt meer op deze weg!! In Aubrac namen we afscheid, zonder woorden, een knikje, er was het gevoel, we verstonden elkaar. Fijn man.
De natuur, mooi. Roofvogels zweven hoog boven de hoofden, krekels 'zingen' (niet zoals in Griekenland hé Miel!), de koekoek, ... Prachtige bloemen langs de weg. Geuren gevuld met herinneringen, zelfs een tractor kan voor mij heerlijk ruiken. De koeien en kalfjes zijn echt schattig en mooi. De kalfjes zijn speels: staart omhoog en gekke sprongen maken. De stier, die maakt soms ook (andere) sprongen. Het is lente, niet?!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten