25 jaar - even in de bloemetjes gezet - ik heb ervan genoten

Vrijdagavond 7 maart: samen met Ann, Jan, Kris en Leen, 4 collega's, werd ik gevierd op school. We staan elk al 25 jaar in het onderwijs. Vandaar dat we in de bloemetjes werden gezet . Eerlijk gezegd was ik echt wel apetrots. Het is een mooie avond geworden. Ik heb er ontzettend van genoten. De toespraak van Johan, de directeur, was kort, maar echt wel to the point! Hij had het ook over mijn tocht, over demonen en engelen, over op weg zijn, onderweg zijn. Hij liet aan het eind een bijzonder mooi liedje horen. "Pilgrim", gezongen door Enya. Je vindt de tekst op deze blog en via de link kan je het ook beluisteren. Het heeft me tot tranen toe bewogen. Het raakt me diep, ook nu wanneer ik het opnieuw beluister. Er wordt zoveel gezegd met zo weinig woorden. Bedankt, Johan!



Maar dat was niet alles. Ik had het al gemerkt de laatste tijd. Af en toe sprak een collega me aan. Het was net als bij de drie koningen. De ene gaf een paar tips, de ander had het over stenen meenemen en ergens onderweg achterlaten, nog een ander had alle kaarten van België op schaal 1/50000ste en ik mocht dat boek wel even lenen. Tijdens deze feestavond voelde ik dit alles nog veel sterker aan en eerlijk gezegd, daar had ik nooit bij stilgestaan. Ontzettend veel collega's (trouwens ook binnen de vrienden/kennissenkring) leven met dit hele gebeuren mee. Het zet zoveel in beweging. Fysiek gaan ze wel niet mee op stap (al zouden sommigen het bijzonder graag willen), maar in gedachten zijn velen van hen al onderweg. Ook dat voelt zo goed!