Edelweis

Maandag 24 maart, 9u45. Felicia is twee straatjes met me meegegaan. Bij het afscheid wilde ze me iets meegeven, maar ze was het kwijtgespeeld. Het lag misschien nog thuis. Ze vertelde me dat het een edelweisje was. Ze zou het dan wel later opgestuurd hebben naar Rit. Ze wilde immers, zorgzaam als ze is, mijn vertrek niet vertragen. Ik stelde haar gerust en zei dat ik wel even wilde wachten. Iets later kwam ze terug. Ze had het edelweisje niet gevonden. Vandaar dat ze er een ander had meegebracht. Ze vertelde me dat het een geluksbrenger is. En toen zag ze op de grond het edelweisje liggen dat ze was kwijtgespeeld. Het was er niet één, verpakt in een doorzichtig klein zakje, het waren er drie. Ik draag ze nu op zak!
Bedankt, Felicia!