maandag 24 maart 2008

Mijn laatste strohalm

Het verblijf bij Roel en Yes heeft me bijzonder veel deugd gedaan. Het zijn bijzonder gastvrije mensen. Ik heb me nog even thuis kunnen voelen. Ook van de babbels met Roel en Yes en later op de avond met Roel alleen heb ik genoten. Het eten was ietwat aangebrand :-), maar Roel had zijn best gedaan. Het heeft me echt wel gesmaakt.
Roel heeft de eerste stempel gezet in mijn stempelboekje. De pastoor is zijn buurman. Hij heeft de sleutel van het huis. Roel heeft de pastoor even opgebeld (die was allicht ergens de mis aan het lezen), is dan de stempel gaan halen en nu staat die stempel vol mooie herinneringen in mijn stempelboekje.
Zondag, 23 maart. Pasen! Roel heeft eitjes gekookt. Ze waren perfect. Ik kan het zelf niet beter. Om 10u30 ben ik samen met Roel vertrokken. Hij liep naast zijn fiets en op het bagagerekje lag mijn rugzak. Dankzij Roel heb ik een ooievaar gezien. Ik vond het symbolisch erg waardevol. Ooievaars zijn immers trekvogels en zij leggen geweldig grote afstanden af. Ja, ik vond het echt wel iets hebben.
Tot iets voorbij het domein van Hofstade is hij met me meegestapt. "Ik ga mee tot aan de frituur", had hij me gezegd. En inderdaad, op een bepaald moment kwamen we aan een frituur. Een laatste foto, een laatste knuffel. Ik liet de tranen de vrije loop. "Jij bent mijn laatste strohalm", heb ik hem gezegd. De laatste band met thuis.

Geen opmerkingen: