Santiago

Santiago viel beter mee dan verwacht. Er was juist een 'marché médiéval' en dat maakte het stadje eigenlijk extra gezellig. Verder heb je de gebruikelijke toeristische winkeltjes, maar ook dat viel eigenlijk goed mee. In de restaurantjes (in hoofdzaak visrestaurantjes) zie je overal kreeften en dergelijke, maar vooral octopus :-), een specialiteit ginder.
We zochten het adresje op dat we ergens op weg naar Santiago van een man hadden gekregen. Ik had zin om een kamer te nemen in plaats van de refugio/albergue op te zoeken. Michel vetrok de volgende dag naar huis, richting Straatsburg. Vandaar dat een kamer ons een goed idee leek. De kamer was prima en centraal gelegen (aan de hallen).
We gingen naar de pelgrimsmis om 12u. Die ervaring was minder goed. Michel en aan andere pelgrim verwoorden het later als volgt: "Daarstraks voelde ik me nog pelgrim. Nu, hier in Santiago, voel ik me een toerist". De pelgrimsmis heeft geen ZIEL! Je krijgt een opsomming van het aantal Fransen, Duitsers, Italianen, Belgen (DIE DAG GELUKKIG MAAR EENTJE en dat was ik, dus APENTROTS). Dit gaat als volgt: Italianen 2, Fransen 4, Duitsers: 3, Amerikanen 2, Italianen 2, Duitsers 4, Belgen 1, Fransen 5, Duitsers 2, ... Later vernam ik dat de pelgrimsmis op zondag wel een positieve ervaring is (o.a. het grote wierookvat wordt dan gebruikt). Ze laten dan wel 6 dagen op 7 heel veel pelgrims in de kou staan. Wat ik ook niet wist: dat je om 21u 's avonds een soort pelgrimsviering in een bijkapel kon bijwonen. Daar voel je wel de GEEST! Dat leidde ik af uit wat een pelgrim me daarover vertelde. Enfin, geen getreur. Het moment was mijn moment en ik zal het NOOIT VERGETEN!!! Zelf voelde ik me nog niet direct een toerist. Ik zou immers de volgende dag weer verder op weg gaan, richting Finisterre/Fisterra. Het einde van de (bekende) wereld, dat wilde ik wel eens zien.
Die dag heb ik informatie ingewonnen in verband met de terugreis (station, busstation zo'n 3 kilometer van het station, de toeristische dienst). Zelf zou ik rond 10 juli in Tours (la Membrolle-sur-Choisille) willen aankomen om daar vrienden op te zoeken. Het was mijn gastgezin tijdens mijn regentaatsopleiding, zo'n 29 jaar geleden! We zoeken hen geregeld op. Op zondag 13 juli zou ik Rit daar dan ontmoeten. Eindelijk!
Wat die informatie betreft. Wel ik sta versteld van de gebrekkige talenkennis en de beperkte informatie die men in Santiago kan geven over andere plaatsen zoals Finisterre en Muxia. Als je ziet hoeveel pelgrims er ieder jaar toekomen, ... Santiago, een internationale plek op de wereldkaart, het kan beter en dat met eenvoudige middelen. Dit zijn mijn indrukken, ervaringen. Ze doen helemaal geen afbreuk aan de tocht, aan de prachtige ervaring!