woensdag 2 juli 2008

Wo. 2/07: Melide - Pedrouza

Het had deze nacht geregend. De dag startte bewolkt. Slechts in de namiddag was er echt zon. Het landschap is soms mooi, vooral wanneer je door de eucalyptusbossen wandelt. Geweldige bomen zijn het. En de geur! Gisteren was dat ook al het geval. Voor de rest heuvelachtig landschap. Voor ons lijkt de tocht stilaan voorbij. We lopen te vaak in de buurt van de weg die naar Santiago leidt. Het is eerder 'storend', zeker wanneer je nog wat wil nadenken, mijmeren. Ook de aanwezighedi van 'pelgrims' die enkel de laatste 100 km doen om hun compostella te ontvangen, het komt vreemd over. Het is opnieuw wat wennen in een nieuwe etape van de camino. Ik ben op zich niet tegen het feit dat mensen slechts de laatste 100 km stappen. Ze zullen er elk wel hun reden voor hebben en het is niet aan mij om er over te oordelen. Het voelt wel vreemd aan en je hebt de neiging om het te 'beoordelen'. Ja, de camino is echt anders, voelt anders aan. Maar voor mij is er nog het stuk naar Finisterra waar ik 4 dagen over ga doen. Rustig, genietend, een beetje nadenken over alles wat de camino mij getoond heeft, aangebracht heeft. Ik ga proberen enkele dingen wat te verankeren, af en toe even halt houden en wat opschrijven. We zien wel. Ja, Finisterra, de oceaan, het trekt me aan. Misschien nog meer dan Santiago zelf. Ik verwacht niet al te veel van Santiago. Ik denk dat dat best is. Dan zal ik misschien niet gemakkelijk teleurgesteld worden. De anonimiteit en eenzaamheid in Burgos en Leon waren niet zo'n goede ervaringen voor mij en maken me voorzichtig. Ik ben blijkbaar niet de enige pelgrim die dat zo aanvoelt/ervaart.
Onderweg kennis gemaakt met Carla, Marta (tweelingszussen) en Manuel, de echtgenoot van een van de twee. Ze komen uit Mexico en ik ben alweer met een babbel begonnen :-) Manuel heeft de camino vorig jaar gedaan. De zussen komen even proeven. Ze trakteerden ons onderweg op een drankje.
De openbare refugio, 120 bedden, was volzet. Na 33 km had ik echt geen zin meer in dit soort situaties. Gelukkig was er 100 meter verder een prive-refugio. De beambte was zo vriendelijk om te informeren of er nog plaats was. Dat was gelukkig het geval. (10 euro tegenover 3 euro, maar we hebben een bed)

Geen opmerkingen: