woensdag 30 april 2008

Bernard s'occupait de moi à l'Abbaye Notre Dame de Sept Fons

Bernard is 65 jaar oud, heeft iets met rhumatologie te maken, is met pensioen en studeert nu theologie bij paters jezuïeten. Hij had het gesprek dat ik 's ochtends had met Marcel en Micheline opgevangen. Hij wilde me blijkbaar helpen. Dat heeft hij ook gedaan.
Overzicht:
donderdagochtend
Eerste babbel over wat we doen, wie we zijn, onze gezamenlije link met de paters jezuïeten en dergelijke van ongeveer 9u tot 11u.30. Toen heb ik gezegd dat ik wat wilde gaan rusten.
donderdagmiddag
Om twee uur, misschien iets vroeger, kwam hij me zeggen dat we naar Moulins, zo'n 33 km verder, moesten. Om drie uur zou er een radiografie genomen worden van mijn knie. De paers gaan daar ook en daardoor kreeg ik voorrang :-).
Om vijf uur was het klaar. Dan heeft hij me rondgeleid in Moulins. Hij heeft gebabbeld van twee uur tot we rond zeven uur dertig terug in de abdij waren. De enige stilte was tijdens de consultatie.
Te laat voor het avondeten, maar we mochten toch nog snel een hap eten.
vrijdag hele dag
Bertrand had een afspraak geregeld met Dr. B. Pallot-Prades. Een realtie van hem. We moesten naar Saint-Etienne, zo'n 165 km. Eerst even langs Paray-le-Monial, zijn geboortedorp. Later op de dag zouden we er nog uitstappen. Om 9u vertrokken, om 11u30 waren we bij deze dame. Zij was vol lof over hem. Ze hadden elkaar de laatste vijftien jaar niet meer gezien. Ze nam haar tijd voor het onderzoek en bevestigde de tips van Dr. Leblanc. Ik geraak normaal gezien waar ik wens te zijn :-). Even eten in Saint-Etienne. Daarna een extra bâton gekocht en een drink'zak' met een heel lang rietje :-) en hop naar huis. Maar Bertrand kende de weg terug niet zo goed. Dus af en toe rond puntje extra draaien. Heel de tijd bleef hij praten. Ik was op. Zij noemen het: "Je vous ai rasé". Dat heeft hij me onderweg verteld. Dan nog terug naar zijn geboortedorp. Daar snel even een museum binnen om een 'glimlachende Christus aan het kruis' te zien. Hij heeft er een werk over gemaakt. We waren alweer te laat voor het avondeten, maar mochten ook nu nog snel wat naar binne spelen.
Ik was echt op. Heel de tijd luisteren én inhoudelijk op hoog niveau. Hij is een 'surdoué' (haut potentiel). Dat zei hij zelf. Ik kan het beamen. Het werd me te veel.
Bertrand is ontzettend goed voor mij geweest. Dat kan ik niet ontkennen. Maar ik heb er wel wat voor over moeten hebben. Nu goed, ik was bang voor de stilte. Hierboven hebben ze dan maar voor het tegenovergestelde gezorgd. Dat zal me leren :-).
Betalen hoefde ik enkel de radiologie. In ruil moet ik Bernard heel goed ontvangen wanneer hij een voet zet in ons landje. Het is beloofd.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Peter,

Een heel verhaal dat we moesten lezen. Van avontuur gesproken zeg. Het probleem met je knie komt af en toe wel eens terug. We zouden zeggen: doe dat duracelleke uit uw lichaam en steek er een varta-ke in, dan ga je iets langzamer en spaar je dat gewrichtje. Die 2 wandelstokken, wie heeft je dat nog gezegd ????
Ervaren bergwandelaars hebben soms ook goeie raad.
Het is tof al de ervaringen van onderweg te kunnen lezen.
We zullen aan Katrien vragen om je blogadres nog eens in jullie school uit te hangen. Die doet dat wel voor haar nonkeltje.
Vele groetjes van ons beide en we vergeten het lichtpuntje niet.
Chris en Karl

Anoniem zei

Hallo peter,
elke keer weer lees ik met verwondering en verbazing welke fijne momenten je mag meemaken. Je stapboek leest als een trein en de dagen dat er niets op mijn scherm verschijnt klik ik wat ontgoocheld naar vorige verhalen en wat 'lezersbrieven' en stilletjes hopen we ( Yes en ik) dat er toch niets mis was gegaan...de knie weet je wel. Tjonge, tjonge wat zijn we toch met jou begaan. 't is ongelofelijk wat jij bij de mensen losmaakt en dat alleen maar omdat je op stap bvent naar dat ene zelfje. Mooi om lezen, emotioneel om te weten dat iemand zich zo bloot kan geven voor die ene en die andere lezer. Bravo, we kunnen nog veel van jou leren.
't Lezen heeft weer deugdgedaan en ik kijk al uit naar je volgende stapverhaaltje.
Liefs en dikke knuffel van roel en yes