Prachtig weer deze keer. Het landschap blijft me boeien. Golvend terrein en een lappendeken van bos en wei. Hier en daar wat huizen, piepkleine dorpjes en soms wat groter.
De eigenaar van de gîte waar ik de nacht had doorgebracht, had me uitgelegd hoe ik de tocht wat kon inkrimpen. Onderweg moest ik toch nog even vragen of ik juist zat. De dame in kwestie was zo vriendelijk om een eind met me mee te gaan tot ik opnieuw op een Départementale was. Haar hond, Titan, vergezelde ons. Later vernam ik van M & M dat ze hen ook de weg had gewezen. Pèlerins hebben altijd een beentje voor.
In Job heb ik mijn drinkbus achtergelaten. 234 gr minder! De prijs om ze naar huis te sturen is evenveel als voor een nieuwe. Vandaar.
Het stukje weg van La Forie tot Ambert was echt wel rot. Een drukke weg. Dat was ik al lang niet meer gewoon. Die stilte, de natuur, het went zo sterk dat je tegen die dingen die je zo gewoon bent gewoon opziet! Het verstoorde danig mijn rust, dat gevoel had ik althans.
Na Ambert werd het rustiger, maar het was niet echt een interessant stuk. Ik was wel meo en was heel blij toen ik in Chaumont-le-Bourg aankwam. Ik logeerde in Le Prieuré, monastère dont les origines remontent au Xe siècle, situé au coeur du Livradois Forez dans le Puy de Dôme.
Het bed was schitterend (dat is de tweede keer op deze reis!). De bazin nam geregeld de tijd om met me te praten, al duurde het soms slechts enkele ogenblikken. Het deed deugd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten