Een tocht van een goede 31 km aan een iets te hoog tempo, maar dat is mijn eigen schuld en dat is niet de eerste keer. Maar ik heb evengoed al bijzonder langzaam gestapt. Dus ...
De Braziliaanse 'mama' weergezien. Op een terrasje een Duitser bezig gezien die een viertal vrouwen eens ging vertellen hoe ze voetproblemen konden voorkomen. Hij wist het want hij was een ervaren stapper. Dat benadrukte hij. Zo moet je om de drie uur andere kousen aantrekken. Op een bepaald moment vond ik het een beetje welletjes. Ik heb mijn kousen laten zien en gezegd dat ik ze NIET alle dagen was en heel de dag draag. Toen ben ik verder gegaan. Deze ging er toch even over. Want ik vind het lief hoe mensen andere mensen proberen te helpen. Ja, echt, het is fantastisch dat te ervaren. Er is altijd wel iemand die kan helpen. Maar deze Duitser, die had veel te veel lof rond zich hangen. Ik hoop dat hij dat een beetje geleerd heeft met mijn reactie.
In Astorga de refugio dichtbij de kathedraal genomen. Doris en Inge waren er ook. Het was duidelijk. Inge moest ik nog ontmoeten. De volgende dag heb ik met haar gestapt en ze had me inderdaad enkele dingen te vertellen / te leren. Zo gaat het geregeld op de weg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten