zondag 8 juni 2008

Za. 07/06 en 08/06: Estella - Villamango de Montjardin - Los Arcos

Kleine tripjes ivm probleem been Alfredo.
Het is hier vaak erg fris en de zon, die laat soms op zich wachten.
Los Arcos viel tegen. Het dorpje was leuk en de refugio op zich was ok, maar de opvang van de Vlamingen vond ik eigenlijk maar minnetjes.
Sommige refugios worden "uitgebaat" door mensen uit het buitenland. In Los Arcos zijn het de Vlamingen. Ze zijn maar met 2. Ze waren aan de ene kant best vriendelijk, maar hadden last van stress. Ze zijn gewoon onderbemand. Je bent dan al zolang van thuis weg. Je hebt al zolang je eigen taal niet meer gesproken. Wanneer je dan de kans hebt, dan wil je je ven geborgen voelen, thuis voelen en dat heb ik daar enorm gemist. Ik ervaarde het als een soort kater ook al heb ik veel respect voor wat deze mensen daar doen. Maar ze moeten de hele tijd mesen inschrijven en hebben op die momenten geen tijd voor jou.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Peter,

Vandaag zijn we even langs uw thuisfront geweest. Daar blijkt alles ok te zijn. Tim mag nu drie weekjes knokken voor de examens maar daarna kan hij weerom genieten van een zomervakantie.
Jij zult nog wat kilometertjes dienen te stappen maar je eindbestemming komt toch in zicht. Je verhalen en belevenissen zetten ons toch steeds aan het denken. 't Is toch ongelooflijk hoe je dit verwezenlijkt. Het lichtpuntje nadert ook zijn einde dus doe nog een efforeke en bereik je doel.
Ik tel nu ook af naar mijn brugpensioen. Op het einde van deze maand is het zover. Spijtig dat ik niet naar ginder kan komen want ik moet wekelijks op sessie gaan vanaf 01.07.08 en die data zijn niet gekend, anders had ik de tijd om toch nog eens met u samen te stappen. Misschien een volgende keer.
Houd de moed erin, en denk eraan, vanavond lekker slapen en morgen gezond weer op naar nieuwe avonturen en ervaringen.
Knuffel van Chris en Karl

Anoniem zei

Dag Peter ,
Nog een goede maand te gaan en je doel is bereikt!
Voor ons gaat het snel , wellicht voor jou ook ...
Hier hebben we een goede week (of twee al?) hondeweer.
Voor Anouk valt dat mee, ze moet nu ook studeren, morgen het eerste examen.
We zijn met Rit naar een film in Lint geweest (four months, three weeks and two days). Een beklemmende Roemeense film, maar wel knap.
Al laten we (te) weinig van ons horen, we zijn begaan met je route en ervaringen. Hopelijk voel je dat wat ...
Nog veel moed en een "voorspoedige"laatste maand. Ik ben benieuwd naar je verhalen en of het en hoe het je veranderd heeft. Gelukkig is er dan nog wat vakantie.
Veel groeten van ons allemaal,

Marina en co

Anoniem zei

Hallo Peter
Het was weer even lezen en terug lezen in gedachten je weg te volgen.
Het zit goed in mekaar en de ontmoetingen bregen blijkbaar veel kenissn en ervaringen op.
Ik vind het altijs straf dat je toch internet kan vinden, zelf voor mij met zogezegd alle comfort voorhanden was het niet gemakkelijk om gedurende enkel dagen een internet aansluiting tz vinden.Ik ben momenteel met Sonia op een golfstage in Montpellier, toch was het eerste dat ik deed na een internet aansluiting gevonden te hebben je blog lezen.
Zo ben ik weer even bij en heb sterk de indruk dat je met alles in een goede faze zit. Voortdoen broertje je bent op het juite pad
Veelgroetjes van ons
hugo & sonia

Anoniem zei

Beste Peter,
Eindelijk ook eens een reactie van mij. Ik heb wel het grootste deel van je tocht gevolgd. Nu je in Spanje bent wens ik je het allerbeste. Eigenlijk ben ik een beetje jaloers op je, want ook ik had dit wel ooit eens willen doen, maar daardoor leef je misschien beter mee.Het moet een onbeschrijflijk gevoel zijn als je voor het eerst de torens van Sint Jacob ziet. Denk daar vooral aan als je het wat moeilijk hebt.
Veel steun en sympathie van de thuisbasis. Ivo Vermeiren.

Anoniem zei

Beste Peter,

E viva e espana! niet alleen voor jou op weg naar Santiago maar ook voor het europees voetbalfeest (Rusland ingeblikt met 4-1)!
Peter, het is fantastisch wat je doet: je sportieve prestatie, je contact met de natuur, je openheid over je gevoelens, de emensen die je tegenkomt onderweg,...Je beleeft het zo intens dat het niet anders kan dan dat we meegesleurd worden in je enthousiasme! Je kunnen volgen is voor mij ook een feest!
groetjes, Herman Platteau